Herman het hangbuikzwijn vindt het leven vandaag niet zo fijn.
Hoe dat komt weet hij niet.
Hij is niet ziek, hij heeft geen koorts en hij heeft ook genoeg te eten.
Met zijn ziel onder zijn poot sjokt hij de dag door.
De kippen en de haan proberen hem te troosten.
Ze slaan een poot om hem heen.
‘Kop op, Herman,’ zeggen ze.
Maar hoe hard Herman ook probeert zijn kop omhoog te houden, het lijkt hem niet te lukken.
Eigenlijk is er maar één ding dat Herman wil en dat is een lekker potje brullen…
Dat lucht op!
Yvonne Jagtenberg ontving voor haar unieke en uit duizenden herkenbare illustraties in Hup Herman! een Gouden Penseel.
Ook Kop op, Herman! is weer een prachtig prentenboek geworden.