Het jongetje Spijtebijt, dat tot zijn eigen spijt steeds maar weer mensen bijt, woont bij Tante Pleeg in de Petteflet. Zijn ongeciviliseerde gewoonte dankt hij aan het feit dat hij is opgevoed door twee Canadese Griezelberen. Die Griezelberen komen hem opzoeken, en mogen logeren bij Tante Pleeg, maar dat is natuurlijk tegen de zin van mevrouw Helderder. Geen enge beesten in de Petteflet! Daarom brengt Pluk de beren op aanraden van Meneer Pen met zijn kraanwagentje naar de grot van de Weerman, waar hij zelf niet maar binnen mag.Maar als Aagje, de kraakheldere dochter van mevrouw Helderder, door een ontsnapte inktvis een inktvijver in wordt ingetrokken en door Spijtebijt wordt gered, dan ligt de situatie anders. Ook de inktvis moet volgens Meneer Pen naar de Weerman, en nu mag Pluk hem zelf afleveren. Zo komen de clandestien meegereisde Spijtebijt en Pluk terecht in de grote klimaat-experimentenkas van de Weerman. Pluk kijkt zijn ogen uit naar de Pool, en naar de Tropen, en naar het Gematigde Bos. Maar de recalcitrante Spijtebijt wil terug naar zijn Griezelberen en knalt met Pluks kraanwagentje door een enorme klimaatscheidende ruit. Met funeste gevolgen: alle klimaten beginnen door elkaar te lopen!Het zal Pluk nog heel wat moeite kosten alle dieren weer in hun eigen klimaat terug te brengen... en Spijtebijt naar de 'geciviliseerde wereld'!